تعلیم و تربیت تمام ساحتی

این یکی از بزرگترین اشتباهات فاحش بشر است که در دنیا هیچ مدرسه و‌دانشگاهی هنر زندگی کردن ، هنر عشق ورزیدن و هنر شاد بودن و مراقبه کردن را به مردم آموزش نمی دهد.

شما حتی اگر یک جراح بزرگ باشید ، یک مهندس بزرگ باشید ، یا دانشمندی دانا باشید ، باز هم به شوخ طبعی نیاز دارید ، هنوز نیازمند هنر عشق هستید هنوز نیازمند هنر زندگی هستید.
هر کسی باشید نیازمند این ارزش های والا در زندگی هستید.
هر مدرسه ای باید برنامه آموزشی داشته باشد که در آن ارزش های واقعی زندگی تدریس شود.
جغرافی نمی تواند از شما انسان بهتری بسازد ، تاریخ هم نمی تواند از شما یک انسان عاشق بسازد ، همینطور پزشکی و مهندسی و حقوق و سیاست و …
چیزهایی که در دانشکده ها تدریس می شوند نمی توانند به شما احساس شوخ طبعی بدهند…
شما اگر نتوانید بخندید ، برقصید ، آواز بخوانید ، زندگیتان مانند یک کویر است
زندگی باید مثل باغی شود که در آن پرندگان آواز می خوانند گل ها شکوفه می دهند و درخت ها به رقص در می آیند ، جایی که خورشید با شادمانی برخیزد.
با این اولویتها و‌ دلایل است که ما در مجموعه آموزشی پروفسور میرزاخانی آموزش مهارتهای زندگی و ارتقای دانش فرزندپروری را با برگزاری کارگاه های آموزشی برای والدین در برنامه اجرایی آموزشگاه تدوین کرده و فراگیران این آموزشگاه در تمام دوران تحصیل خود توسط کارشناسان مجرب و معلمین آموزش دیده این مهارتها را تمرین کرده و می اموزند ، عزت نفس و اعتماد به توانائی های خود را بعنوان یک اصل بنیادی میپذیرند مهارتهای ایجاد ارتباطات اثربخش را فرا میگیرند ، کنترل خشم و عصبانیت را تمرین می کنند ، هنر عشق ورزیدن و مهارت روابط بین فردی را درک می کنند ، هیجانات و احساسات خود را کنترل میکنند و‌ خودآگاهی عمیق در وجودشان نهادینه می‌شود، در حل مسائل و‌مشکلات زندگی شخصی و‌حرفه ای خود به مهارت حل مسئله وتصمیم گیری منطقی دست می یابند، و با کار عملی و تمرین عینی تفکر نقادانه خلاق را در کلاس و در آموزشگاه بارها و بارها تمرین میکنند ، ما معتقدیم فراگیری این مهارتها توام با آموزشی کیفی و اثربخش فرزندانمان در محیطی شاد و پویا ایشان را برای یک زندگی شاد و‌موفق شخصی و‌حرفه ای آماده کرده و سرمایه های زندگی اتان در نهایت ارامش با نیل به مدارج عالی تحصیلی پویایی و نشاط و‌کامیابی و عشق و شادی را برای خود و خانواده هایشان به ارمغان‌ می آورند.
باور ‌کنیم که صرف موفقیت در دروسی مانند ریاضی ، علوم تجربی و ادبیات برای تحقق اهداف تعلیم و تربیتی تمام ساحتی کفایت نمی‌کند.